The Single Best Strategy To Use For بیماری پارکینسون گوگوش
The Single Best Strategy To Use For بیماری پارکینسون گوگوش
Blog Article
درمان پارکینسون هنوز به طور قطع پیدا نشده است؛ اما داروهای زیادی وجود دارند که برای کنترل این بیماری مغز و اعصاب مفید هستند. در این زمینه می‌توان از لودوپا، آمانتادین، بی‌پریدن و سلژلین استفاده کرد.
نژاد: بر اساس تحقیقات ، شیوع پارکینسون در افراد سفید پوست در مقایسه با سیاه پوستان یا آسیایی ها بیشتر است.
عمل جراحی یکی از روش‌های درمان بیماری پارکینسون محسوب می‌شود. به‌طور کلی، جراحی فقط زمانی به‌عنوان درمان بیماری پارکینسون مطرح می‌شود که داروها نتوانند علائم را بهبود بخشند.
بیماری اس ام ای (آتروفی عضلانی نخاعی) و درمان های تایید شده آن
برخی از دانشمندان معتقدند که ویروس ها هم می توانند باعث ابتلا به پارکینسون شوند.
مرحله‌ی خفیف: علائم ممکن است آزاردهنده باشند؛ ولی معمولا مانع انجام اکثر فعالیت‌های فرد نمی‌شوند.
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *
بیماری پارکینسون معمولا به‌طور ناگهانی ظاهر نمی‌شود. علائم اولیه ممکن است خفیف باشند. فرد ممکن است احساس بی‌قراری یا خستگی کند؛ در دست‌ها یا دیگر قسمت‌های بدن احساس لرزش خفیفی کند یا ایستادن برای او دشوار شود؛ تکلم حالت آرام و مبهم پیدا کند یا دست‌خط او درمقایسه‌با قبل متفاوت شود و کلمات را ریزتر بنویسد.
بُروز مشکلات جدی در وضعیت قرارگیری اندام‌های بدن (مثلا خمیدگی شدید)
علائم اولیه بیماری پارکینسون ممکن است ناشناخته باقی بمانند.
درمان مناسب پیش آگهی را بهبود می بخشد و طول عمر را افزایش می دهد.
این داروها باعث می‌شود که عملکرد استیل کولین متوقف شود و در این صورت میزان دوپامین مغز افزایش پیدا می‌کند. در واقع این نوع داروها به عنوان یک جایگزین دوپامین بیماری پارکینسون خفیف و جلوگیری از تخریب آنها تجویز خواهند شد.
به همین دلیل این افراد می‌توانند با تعادل بیشتری انواع حرکات و کارهای روزانه خود را انجام دهند.
مرحله‌ی متوسط: اغلب در سه تا هفت سال، تغییرات بیشتری در بیمار مشاهده خواهد شد. در اوایل، بیمار ممکن است در انجام کاری نظیر بستن دگمه‌ی پیراهنش دچار مشکل بوده باشد.